Rehabilitacja i fizjoterapia

INFORMACJE OGÓLNE:

Rehabilitacja sportowa gdy u wybitnego sportowca pojawi się jakaś dysfunkcja narządu ruchu spowodowana urazem lub przeciążeniem, wówczas będzie on odczuwał nadmierne przemęczenie i nie będzie wstanie spełniać pokładanych w nim oczekiwań. Te same problemy dotyczą osób uprawiających sport rekreacyjny czy też osób starszych chcących utrzymać wysoki poziom sprawności ruchowej.

Po urazie w procesie gojenia powstaje blizna. Jakość  blizny  będzie zależeć od rodzaju zastosowanego leczenia. Leczenie przez zbyt długie unieruchomienie (gips) daje nam w efekcie bliznę, która jest sztywna i mało wytrzymała na rozciąganie, co zwiększa ryzyko ponownej kontuzji.

Natomiast blizna leczona z wcześnie wdrożonym ruchem uzyskuje dużą elastyczność i wytrzymałość co zmniejsza ryzyko ponownego urazu.

Jak odbywa się leczenie po urazie?

Sposób leczenia w przypadku ostrych urazów tkanek miękkich takich jak więzadła, czy mięśnie będzie różny w zależności od stopnia uszkodzenia. W fazie początkowej terapia ma na celu zminimalizowanie krwawienia i obrzęku, następnie zapobieganie ograniczeniom ruchomości stawowej, poprzez dozowany ruch: aktywny lub pasywny, mobilizację tkanek miękkich np. masaż poprzeczny, masaż funkcyjny, masaż głęboki.

Najważniejszy efekt głębokiego masażu poprzecznego to wywołanie specyficznego ruchu uszkodzonej tkanki w stosunku do podłoża – zapobieganie zrostom lub usuwanie sklejeń już istniejących.

Gojenie włókien kolagenowych w przypadku częściowego zerwania więzadeł zajmuje kilka miesięcy. Jednak w zależności od stopnia uszkodzenia, do aktywności sportowej można wrócić dużo wcześniej, zwłaszcza gdy zapewnimy odpowiednią ochronę więzadła zapobiegając dalszemu uszkodzeniu.

Po wyleczeniu uszkodzonego więzadła lub ścięgna przechodzimy do odbudowania właściwej koordynacji nerwowo-mięśniowej w uszkodzonym obszarze. Pod tym określeniem rozumiemy sposób zarządzania układem mięśniowo-szkieletowym poprzez układ nerwowy. W pojęciu koordynacja nerwowo-mięśniowa zawiera się; prawidłowe wzorce ruchowe, równowaga, koordynacja, propriocepcja.

A więc system motoryczny musi z odpowiednią siłą i w odpowiednim czasie napinać odpowiednie mięśnie, dlatego tak ważne jest, aby proces rehabilitacji po uszkodzeniu mięśniowo-więzadłowym zawierał nie tylko bezpośrednie leczenie struktur po urazie, ale również odbudowanie kontroli  nad współpracującymi mięśniami. Dzięki temu można bezpiecznie wrócić do aktywności sportowej.