Zabiegi i operacje
Endoprotezoplastyka stawu ramiennego
powrót
INFORMACJE OGÓLNE O OPERACJI:
Endoprotezoplastyka stawu ramiennego to operacja ortopedyczna, stosowana w zmianach zwyrodnieniowych stawu ramiennego. Jej celem jest zniesienie dolegliwości bólowych stawu i przywrócenie prawidłowego jego funkcjonowania. Endoprotezoplastyka to często zabieg „ostatniej szansy” – stosowany, gdy inne sposoby leczenia są nieskuteczne. Technika polega na zastąpieniu zmienionej zwyrodnieniowo głowy kości ramiennej i/lub panewki łopatki implantem ortopedycznym – endoprotezą.
NAJCZĘSTSZE WSKAZANIA DO WYKONANIA ENDOPROTEZOPLASTYKI STAWU RAMIENNEGO TO:
- Zmiany zwyrodnieniowe stawu ramiennego (pourazowe, pozapalne)
- Złamania wieloodłamowe głowy kości ramiennej
- Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS)
- Zmiany stawowe w następstwie uszkodzenia pierścienia rotatorów
- Zmiany stawowe w następstwie złożonej niestabilności
- Jałowa martwica głowy kości ramiennej
- Nowotwory
RODZAJE ENDOPROTEZ STAWU RAMIENNEGO:
- Endoproteza połowicza
- Endoproteza całkowita
- Endoproteza odwrócona
- Endoproteza powierzchniowa (kapoplastyka)
Jeżeli zabieg polega jedynie na zastąpieniu zniszczonej głowy kości ramiennej metalową głową z trzpieniem endoprotezy, wówczas mamy do czynienia z endoprotezoplastyką połowiczą.
Jeżeli wymienia się również powierzchnię stawową łopatki, wtedy jest to całkowita endoprotezoplastyka.
W endoprotezoplastyce odwróconej głowę kości ramiennej zastępuje się panewką endoprotezy, a panewkę głową endoprotezy.
Endoprotezoplastyka powierzchniowa polega na opracowaniu głowy kości ramiennej i pokryciu jej metalową głową.
NA CZYM POLEGA OPERACJA?
Cięcie skórne wykonuje się w bruździe naramiennej. Po odsunięciu i częściowym nacięciu mięśni, przecina się torebkę stawową i odcina głowę kości ramiennej. W to miejsce wprowadza się metalową głowę endoprotezy z trzpieniem (endoprotezoplastyka częściowa, całkowita i odwrócona), wymienia panewkę stawu (endoproteza całkowita i odwrócona) lub jedynie pokrywa głowę kości ramiennej głową endoprotezy (kapoplastyka). Potem zaszywa się torebkę stawową, mięśnie i zakłada szwy na skórę.
Po operacji kończynę unieruchamia się w ortezie. Warunkiem dobrego efektu operacji jest niedopuszczenie do zaników mięśniowych i dlatego ćwiczenia rozpoczyna się kilka dni po operacji. Bardzo przydatne jest zastosowanie aparatu do ciągłego biernego ruchu (CPM). Ruchy czynne barku rozpoczyna się 3 tygodnie po operacji. 3 miesiące po operacji możliwe jest wykonywanie oporowanych ruchów w pełnym zakresie.
Pozostałe zabiegi
Jeżeli wymagasz leczenia operacyjnego, nasi lekarze specjaliści dokładnie wytłumaczą Ci sposób leczenia operacyjnego, proces powrotu do zdrowia i rodzaj wymaganej rehabilitacji. Korzystamy z najnowszych osiągnięć technologicznych w ortopedii, stosujemy małoinwazyjne metody operacyjne.
Zespół kanału nadgarstka
więcej
Łokieć golfisty
więcej
Zespół cieśni/ciasnoty podbarkowej
więcej
Łokieć tenisisty
więcej
Palec zakleszczający „blokujący”
więcej
Artroskopia kolana
więcej
Uszkodzenie więzadła krzyżowego przedniego stawu kolanowego (ACL)
więcej
Artroskopia stawu skokowego
więcej
Artroskopia biodra
więcej
Artroskopia barku
więcej
Niestabilność stawu ramiennego
więcej
Uszkodzenie pierścienia rotatorów
więcej
Artroskopia łokcia
więcej
Endoprotezoplastyka stawu biodrowego
więcej
Endoprotezoplastyka stawu kolanowego
więcej
Endoprotezoplastyka stawu ramiennego
więcej
Biodro trzaskające
więcej